Για να σου περιγράψουμε την πολυπλοκότητα της χαρισματικότητας θα χρησιμοποιήσουμε μια αναλογία από την τεχνολογική πραγματικότητα. Έστω ότι αναζητάς ένα νέο PC. Για να καταλάβεις τις λειτουργίες και τις δυνατότητες του θα πρέπει να εξετάσεις το hardware και το software του. Επεξεργαστής, μνήμη, χώρος αποθήκευσης, κάρτα γραφικών, οθόνη, κάμερα και άλλες πολλές τεχνικές προδιαγραφές που καθορίζουν τι είναι και τι μπορεί να κάνει. Αν σου πουν λοιπόν ότι ένα PC διαθέτει χώρο αποθήκευσης 1 Τ, αλλά 2 πυρήνες CPU αντί 14, συμπεραίνεις αυτομάτως ότι είναι συνολικά ένα παντοδύναμο μηχάνημα που μπορεί να επιτελέσει κάθε φύσης καθήκοντα, χωρίς αδυναμίες; Φανταζόμαστε όχι! Το ίδιο ισχύει και με τους ανθρώπους. Ένας αριθμός μονάχα, το νοητικό πηλίκο εν προκειμένω, δεν είναι ικανός να καθορίσει και να περιγράψει τη φύση της ύπαρξής σας!

Στο Φ, η διαδικασία της “αναγνώρισης” είναι σύνθετη και πολυπαραγοντική. Λαμβάνει υπ’ όψιν το νοητικό πηλίκο, τις υπερευερεθιστότητες, την ασυγχρονία, τη βιολογική, κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη, ανιχνεύει τυχόν συνυπάρχουσες νευροαποκλίσεις και καταγράφει το οικογενειακό ιστορικό, αλλά και το τρέχον περιβάλλον ανάπτυξης και υποστήριξης. Κι όλα αυτά τα κάνουμε όχι για να σας προσφέρουμε μια ακόμη “ετικέτα”, “ταμπέλα”. Είπαμε είστε άνθρωποι. Ούτε αριθμοί, ούτε προϊόντα. Σκοπός της “αναγνώρισης” είναι η αυτογνωσία και η αυτοεξέλιξη.

*** Ο όρος “αναγνώριση” χρησιμοποιείται για να διευκολύνουμε τη μεταξύ μας επικοινωνία. Η συνάντηση μας περιέχει αμοιβαιότητα και ισοτιμία. Δεν “χρίζουμε” ανθρώπους μέσω κάποιας “μαγικής” διαδικασίας. Επικοινωνούμε με ειλικρίνεια, διερευνούμε επιστημονικά και υποστηρίζουμε συναισθηματικά.